februari 07, 2014

Buschauffeurs

Ergens deze week las ik een artikel van iemand (ik ben vergeten wie, oeps, en nee, ikkandeblognietopzoeken want ik volg zo'n zeventig blogs) met erin de vraag: waren mensen vroeger gelukkiger? En ik zit nu in de bus, keek uit het raam en dacht aan die vraag ("GAY ANNI, GAAAAY!" Ja, ik weet het).

Aan de ene kant denk ik van wel. Vroeger had je niet last van het feit dat je wéér in een stoel in de bus zit zonder leuning, waardoor je elke bocht die de bus maakt ongeveer uit je stoel valt. En vroeger, zou de buschauffeur niet elke ochtend, als hij mij ziet, denken 'Hé, daar heb je weer die (kut!) Chinees.', want vroeger was ik Nederlands geweest als ik hier zou wonen. Maar gelukkig bestonden er vroeger geen bussen en dus buschauffeurs ook niet. Vroeger, hadden meisjes geen last van de massamedia waardoor ze allemaal zo dun willen zijn als een visgraatje en vroeger hadden jongens geen Playstation 4, die ze links laten liggen omdat er zo belachelijk weinig games voor worden ontwikkeld en dus liever op hun PS3'tje spelen, maar wel een sociaal leven en een goede schoolcarrière. 

En nu zit ik in de kou en regen, en bedenk ik me dat mensen vroeger veel ongelukkiger hadden moeten zijn, want vroeger bestonden er geen paraplu's. Dat ik er geen gebruik is dan mijn eigen keuze. Net als dat geluk een eigen keuze is. Dus het antwoord op de vraag of mensen vroeger gelukkiger waren? Geen idee. Misschien. Misschien niet. Maar het antwoord zal zeker geen ja zijn, want geluk is voor iedereen anders.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten